Opublikowany w ostatnim dniu lipca br. pakiet mobilności nr 1 niesie ze sobą wiele nowych rozwiązań dla przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie transportu drogowego. Część tych nowości już weszła w życie – od 20 sierpnia obowiązują zmiany do rozporządzenia 561/2006 w sprawie warunków socjalnych kierowców. Są to przepisy związane z czasem jazdy, obowiązkowymi przerwami i okresami odpoczynku kierowców.

Są to przepisy związane z czasem jazdy, obowiązkowymi przerwami i okresami odpoczynku kierowców. O zmianach wynikających z pakietu pisaliśmy już na łamach dodatku do DGP na początku sierpnia. Dziś idziemy o krok dalej i pokazujemy problematyczne przypadki, z którymi w praktyce mogą zetknąć się przewoźnicy, a także przedstawiamy konkretne rozwiązania problemów, z jakimi obecnie się borykają.

Jak już wspomniano, część zmian wprowadzonych przez pakiet mobilności nr 1 weszła w życie 20 sierpnia br., a zatem już teraz muszą być one stosowane w praktyce.

I tak, pierwszą z nich, niezwykle istotną w codziennym funkcjonowaniu firmy transportowej, jest konieczność zorganizowania pracy zatrudnionych kierowców w taki sposób, aby mogli oni wracać do centrum operacyjnego pracodawcy lub swojego miejsca zamieszkania w określonych przedziałach czasowych w celu odebrania odpowiedniego odpoczynku tygodniowego. Przepisy jasno wskazują, że centrum operacyjne pracodawcy musi być położone w tym państwie członkowskim, w którym firma ma siedzibę i jest zarejestrowana. Nie jest zatem możliwe wynajmowanie obiektów pełniących funkcję centrum operacyjnego w innym kraju.

Dla kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe rzeczy wprowadzono również możliwość odbioru dwóch skróconych odpoczynków tygodniowych z rzędu. Wiąże się to jednak z licznymi warunkami do spełnienia zarówno przez kierowcę, jak i przedsiębiorcę.

Ponadto pojawiła się możliwość wydłużenia czasu jazdy kierowcy o jedną lub dwie godziny. Jednak można z niej skorzystać tylko w sytuacjach wyjątkowych, które mają miejsce podczas zjazdu kierowcy do centrum operacyjnego pracodawcy lub miejsca zamieszkania w celu odebrania odpowiedniego odpoczynku tygodniowego.

Co już obowiązuje, a na co jeszcze poczekamy

W ramach pakietu mobilności nr 1 opublikowane zostały następujące, kluczowe dla transportu drogowego akty prawne:

• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2020/1054 z 15 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 561/2006 w odniesieniu do minimalnych wymogów dotyczących maksymalnego dziennego i tygodniowego czasu prowadzenia pojazdu, minimalnych przerw oraz dziennego i tygodniowego okresu odpoczynku oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 165/2014 w odniesieniu do określania położenia za pomocą tachografów (Dz.Urz. UE z 2020 r. L 249, s. 1),
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2020/1055 z 15 lipca 2020 r. zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1071/2009, (WE) nr 1072/2009 i (UE) nr 1024/2012 w celu dostosowania ich do zmian w transporcie drogowym (Dz.Urz. UE z 2020 r. L 249, s. 17),
• rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2020/1056 z 15 lipca 2020 r. w sprawie elektronicznych informacji dotyczących transportu towarowego (Dz.Urz. UE 2020 r. L 249, s. 33),
• dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 2020/1057 z 15 lipca 2020 r. ustanawiająca przepisy szczególne w odniesieniu do dyrektywy nr 96/71/WE i dyrektywy nr 2014/67/UE dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego oraz zmieniająca dyrektywę nr 2006/22/WE w odniesieniu do wymogów w zakresie egzekwowania przepisów oraz rozporządzenie (UE) nr 1024/2012 (Dz.Urz. UE z 2020 r. L 249, s. 49).

Zmiany wynikające z powyższych aktów prawnych zostały zaproponowane przez Komisję Europejską 31 maja 2017 r. w ramach inicjatywy „Europe on the Move”. Ta pierwsza propozycja została nazwana pakietem mobilności nr 1 – część z wprowadzanych zmian właśnie weszła w życie. My skupiamy się na najważniejszych z nich, już obowiązujących, związanych z czasem jazdy i odpoczynku kierowców oraz stosowaniem tachografów w transporcie drogowym. Przypominamy jednocześnie, że w lutym 2022 r. zaczną obowiązywać przegłosowane w ramach pakietu mobilności nr 1 niezwykle istotne przepisy o delegowaniu kierowców w transporcie drogowym oraz o dostępie do zawodu przewoźnika drogowego i rynku przewozów drogowych.

Co istotne, wprowadzone przepisy różnią się znacząco od tych zaproponowanych przez KE ponad trzy lata temu. Po pracach w Parlamencie Europejskim i Radzie UE ostatecznie wprowadzono bowiem wiele dodatkowych uregulowań, bardziej ingerujących w pracę kierowców i ich pracodawców niż proponowała to pierwotnie KE.

To jednak nie jedyne procedowane w UE ważne zmiany dla międzynarodowego transportu drogowego. Już kilka miesięcy później, w listopadzie 2017 r., KE przedstawiła bowiem kolejny zestaw zmian przepisów, nazwany pakietem mobilności nr 2. Ostatni taki pakiet, nazwany pakietem mobilności nr 3, ogłoszono natomiast w maju 2018 r. Prace nadal trwają, gdyż każdy z nich to zbiór propozycji zmian wielu różnych aktów prawnych związanych nie tylko z transportem drogowym (czy morskim), lecz także z opłatami za użytkowanie dróg, emisją zanieczyszczeń przez pojazdy, warunkami technicznymi pojazdów czy też stosowaniem elektronicznych dokumentów w transporcie.

Czytaj cały artykuł na Dziennik Gazeta Prawna przechodząc tutaj.